Leertijd bestaat in een of andere vorm al sinds de 13e eeuw en werd populair in de jaren 1500. Een ouder / voogd van een kind zou een vakman betalen om hun zoon of dochter maar liefst 9 jaar in dienst te nemen. In de 17e eeuw begonnen leerplaatsen te voorzien in opleiding voor armere, onwettige en weeskinderen.
Vroegmoderne leerlingplaatsen werden gekarakteriseerd als rigide, inflexibel en ineffectief gereguleerd. Masters zouden regels opstellen over wie in dienst kon treden, hoe lang ze moesten dienen tot "het verwerven van de vrijheid van het bedrijf", en wat ze tijdens hun voorwaarden konden doen.
In het museum hebben we een van de vele kleine juweeltjes tentoongesteld: een voorbeeld van een origineel leertijdcertificaat uitgegeven door Het aanbiddelijke gezelschap van Glovers in 1688 (regering van Jacobus II). Er staat dat Thomas Bennet met succes 7 jaar stage heeft gelopen in alle aspecten van het knippen van handschoenen en het dragen van handschoenen in het algemeen.
Hieronder is een uittreksel van de Freeman's Oath die John Dent en zijn zonen moesten afleggen voordat ze hun vrijheid om te handelen konden verkrijgen in Worcester Chamber Order, 1698.
… U zult onze soevereine koning George de Derde en de burgemeester van Worcester met vertrouwen bejegenen… U zult geen leerling nemen voor minder dan zeven jaar… in alle dingen die wettig en noodzakelijk zijn om te doen, zult u uzelf gebruiken en gehoorzamen aan doen als een echte burger.
Tegenwoordig hebben leerlingplaatsen zich op vele manieren ontwikkeld, van gefinancierde regelingen die mensen de kans bieden om de kennis en vaardigheden op te doen die nodig zijn voor werk, tot vrijwillige stages.
De meest radicale leertijd moet zijn in de Britse reality-tv-serie 'The Apprentice' die in 2004 begon. Jonge hoopvolle zakenmensen nemen deel aan taken die allemaal hopen indruk te maken, om de gelukkige winnaar te zijn die de kans krijgt om samen te werken met zakenman Sir Alan Suiker. De show veranderde onlangs van formaat en de winnende kandidaat in 2012 ontving een investering van £ 250.000 in een bedrijf dat door de kandidaat was opgericht, met Sir Alan als 50% eigenaar.
Niet slecht voor een dag werken!
Sarah, museumconservator
